Od 1 stycznia tego roku obowiązuje nowa wersja ustawy o transporcie drogowym, która daje przewoźnikom nowe przywileje związane z odpowiedzialnością za naruszenia popełnione przez kierowców. Warunki określone ustawą warto znać i dopasować procedury obowiązujące w firmie tak by móc korzystać z wprowadzonych przywilejów.
Zgodnie z art. 92b „1. Nie nakłada się kary pieniężnej za naruszenie przepisów o czasie prowadzenia pojazdów, wymaganych przerwach i okresach odpoczynku, jeżeli podmiot wykonujący przewóz zapewnił:
1) właściwą organizację i dyscyplinę pracy ogólnie wymaganą w stosunku do prowadzenia przewozów drogowych, umożliwiającą przestrzeganie przez kierowców przepisów:
a) rozporządzenia (WE) nr 561/2006 w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego,
b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym,
c) Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR),
2) prawidłowe zasady wynagradzania, niezawierające składników wynagrodzenia lub premii zachęcających do naruszania przepisów rozporządzenia, o którym mowa w pkt. 1 lit. a, lub do działań zagrażających bezpieczeństwu ruchu drogowego.”
Ministerstwo Transportu nie określiło wzorów dokumentów ani sposobów dokumentowania wywiązania się z powyższych warunków, dlatego każdy przedsiębiorca ma pełną dowolność w zakresie procedur, wzorów dokumentów, zaświadczeń, zapisów w regulaminie. W czasie czynności kontrolnych zostaną one poddane ocenie organu kontrolującego lub sądu administracyjnego. Istotne jest, aby nie stosować żadnych składników wynagrodzenia zależnych od ilości przejechanych kilometrów lub przewiezionych ładunków / pasażerów, gdyż taka forma motywacji może zagrozić bezpieczeństwu i zachęcać kierowców do przekraczania dozwolonych limitów i przeładowywania samochodów.
Ważny jest również art. 92c, który określa sytuacje, w których nie powinny się wszczynać postępowania administracyjnego lub powinno się umorzyć lub wszczęte postępowanie i tak „1. Nie wszczyna się postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej, na podmiot wykonujący przewóz drogowy lub inne czynności związane z tym przewozem, a postępowanie wszczęte w tej sprawie umarza się, jeżeli:
1) okoliczności sprawy i dowody wskazują, że podmiot wykonujący przewozy lub inne czynności związane z przewozem nie miał wpływu na powstanie naruszenia, a naruszenie nastąpiło wskutek zdarzeń i okoliczności, których podmiot nie mógł przewidzieć, lub
2) za stwierdzone naruszenie na podmiot wykonujący przewozy została nałożona kara przez inny uprawniony organ.
2. Przepisy ust. 1 pkt. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku nałożenia kary przez uprawniony zagraniczny organ.”
Dlatego tak ważną sprawą jest prowadzenie ewidencji czasu pracy, regularna kontrola wykresówek wszystkich zatrudnionych kierowców oraz pisemne upominanie kierowców za wykryte naruszenia, powstałe bez naszej wiedzy i winy, jak skrócenie odpoczynku lub przerwy (nagminnie zdarza się, że kierowcy odbierają 44 minuty przerwy zamiast przepisowych 45 minut, co powoduje sumowanie czasu jazdy sprzed przerwy i po przerwie i powstanie naruszenia CZAS JAZDY CIĄGŁEJ ZA DŁUGI). Przykłady naruszeń powstałych z winy niedopatrzenia lub ignorancji kierowców można mnożyć.
Zgodnie z art. 92b „1. Nie nakłada się kary pieniężnej za naruszenie przepisów o czasie prowadzenia pojazdów, wymaganych przerwach i okresach odpoczynku, jeżeli podmiot wykonujący przewóz zapewnił:
1) właściwą organizację i dyscyplinę pracy ogólnie wymaganą w stosunku do prowadzenia przewozów drogowych, umożliwiającą przestrzeganie przez kierowców przepisów:
a) rozporządzenia (WE) nr 561/2006 w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego,
b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym,
c) Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR),
2) prawidłowe zasady wynagradzania, niezawierające składników wynagrodzenia lub premii zachęcających do naruszania przepisów rozporządzenia, o którym mowa w pkt. 1 lit. a, lub do działań zagrażających bezpieczeństwu ruchu drogowego.”
Ministerstwo Transportu nie określiło wzorów dokumentów ani sposobów dokumentowania wywiązania się z powyższych warunków, dlatego każdy przedsiębiorca ma pełną dowolność w zakresie procedur, wzorów dokumentów, zaświadczeń, zapisów w regulaminie. W czasie czynności kontrolnych zostaną one poddane ocenie organu kontrolującego lub sądu administracyjnego. Istotne jest, aby nie stosować żadnych składników wynagrodzenia zależnych od ilości przejechanych kilometrów lub przewiezionych ładunków / pasażerów, gdyż taka forma motywacji może zagrozić bezpieczeństwu i zachęcać kierowców do przekraczania dozwolonych limitów i przeładowywania samochodów.
Ważny jest również art. 92c, który określa sytuacje, w których nie powinny się wszczynać postępowania administracyjnego lub powinno się umorzyć lub wszczęte postępowanie i tak „1. Nie wszczyna się postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej, na podmiot wykonujący przewóz drogowy lub inne czynności związane z tym przewozem, a postępowanie wszczęte w tej sprawie umarza się, jeżeli:
1) okoliczności sprawy i dowody wskazują, że podmiot wykonujący przewozy lub inne czynności związane z przewozem nie miał wpływu na powstanie naruszenia, a naruszenie nastąpiło wskutek zdarzeń i okoliczności, których podmiot nie mógł przewidzieć, lub
2) za stwierdzone naruszenie na podmiot wykonujący przewozy została nałożona kara przez inny uprawniony organ.
2. Przepisy ust. 1 pkt. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku nałożenia kary przez uprawniony zagraniczny organ.”
Dlatego tak ważną sprawą jest prowadzenie ewidencji czasu pracy, regularna kontrola wykresówek wszystkich zatrudnionych kierowców oraz pisemne upominanie kierowców za wykryte naruszenia, powstałe bez naszej wiedzy i winy, jak skrócenie odpoczynku lub przerwy (nagminnie zdarza się, że kierowcy odbierają 44 minuty przerwy zamiast przepisowych 45 minut, co powoduje sumowanie czasu jazdy sprzed przerwy i po przerwie i powstanie naruszenia CZAS JAZDY CIĄGŁEJ ZA DŁUGI). Przykłady naruszeń powstałych z winy niedopatrzenia lub ignorancji kierowców można mnożyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz